|
|
นับตั้งแต่ได้มีวิวัฒนาการก่อกำเนิดมนุษย์ขึ้นมานั้น มนุษย์นับว่าเป็นสัตว์ที่ต้องอยู่รวมกันเป็นสังคมมากกว่าสัตว์อื่นๆ ในสังคมของมนุษย์นั้นสถาบันครอบครัวมีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะนอกจากจะก่อให้เกิดการสร้างเผ่าพันธุ์มนุษย์รุ่นใหม่ไว้คู่โลกแล้ว ยังเป็นแหล่งแรกที่ให้การศึกษาอบรมสมาชิกในครอบครัว เพื่อให้มีการดำรงชีวิตที่ถูกต้องและเหมาะสม
ดังนั้นสามีภรรยาซึ่งถือว่าเป็นผู้นำของครอบครัวจึงมีความสำคัญ ในการดำเนินภารกิจนี้ร่วมกัน จึงถึงกับกล่าวกันว่าแต่ละสังคม จะดีมากน้อยเพียงใด ก็ให้ดูจากสถาบันครอบครัวเป็นหลักสำคัญ ถ้าหากครอบครัวดี ก็ทำให้สังคมดีไปด้วย ทุกคนในสังคมก็จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
อย่างไรก็ตามพื้นฐานของครอบครัวในระยะแรกก็คือ การอยู่ร่วมกันของสามีภรรยา การเป็นคู่ครองร่วมทุกข์ร่วมสุขของสามีภรรยา เป็นความมั่นคงของสถาบันครอบครัว แต่ในยุคโลกาภิวัฒน์นี้สถาบันครอบครัวได้เกิดการสั่นคลอนอย่างรุนแรง เพราะมีปัญหาระหว่างสามีภรรยามากขึ้น จนไม่สามารถจะอยู่ด้วยกันได้อีกแล้ว ผลที่ตามมาก็คือ การหย่าร้างในที่สุด
ได้มีผู้ศึกษาพบว่าก่อนที่จะมีปัญหาในครอบครัวนั้น มักจะเกิดสภาพความเบื่อหน่ายเกิดขึ้นเสมอๆ โดยเฉพาะความเบื่อหน่ายที่เกิดจากสามีเบื่อหน่ายภรรยา และเชื่อว่าก็จะเป็นเช่นนี้กับสามีของชนทุกชาติ
นิตยสารไมนิจิ ชิมยุน ของประเทศญี่ปุ่นและนิตยสารฮาร์เลควินของคานาดา ได้สำรวจความเห็นของสามีต่อภรรยาตนเองจากกลุ่มสามีจำนวน 19 ประเทศ เช่น ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา อังกฤษ คานาดา ออสเตรเลีย พบว่า สามีส่วนมากจะให้ข้อมูลว่าถ้าหากเลือกแต่งงานใหม่ได้ จะไม่ขอเลือกแต่งงานกับภรรยาของตนอีก คงจะเรียกว่าเบื่อภรรยาของตนเองก็คงจะได้ ทั้งๆ ที่สามีเหล่านี้ก่อนแต่งงาน ก็จะต้องติดตามตื้อภรรยาอย่างใหญ่หลวงเพื่อให้ยอมรับตนเป็นคู่ครอง สำหรับสามีที่มีความเห็นเหล่านี้เป็นชาวญี่ปุ่นมากถึง 25 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งถือว่าเป็นสถิติสูงสุดในสามีของทุกประเทศที่ได้สำรวจ
ได้มีผู้สงสัยกันมากว่าทำไมต้องหย่าร้างกันและเหตุผลที่มักจะได้รับทราบ จากผู้ที่หย่าร้างก็คือ ความไม่เข้าใจซึ่งกันและกันเหตุผลดังกล่าวนี้ไม่น่า จะเป็นไปได้ เพราะการที่คู่สมรสจะมาอยู่ร่วมกันนั้น ก็ต้องมีความรู้และศึกษาดูใจกันมานานพอสมควร มีความเข้าอกเข้าใจกันมากพอ มิฉะนั้นคงจะไม่ยอมตกลงปลงใจให้แก่กันอย่างแน่นอน (ยกเว้นรายที่สมรสด้วยเหตุผลอื่นๆ ที่มิใช่เกิดจากความรัก เช่น การคลุมถุงชน เป็นต้น
อย่างไรก็ตาม ได้มีผู้รู้หลายท่านได้ให้ความเห็นว่า การที่สามีภรรยาต้องหย่าร้างนั้น มักจะมีปัญหามาจากความขัดแย้งที่เป็นผลมา จากเรื่องเพศเป็นสำคัญ เพราะปัจจุบันผู้หญิงต้องการความเสมอภาคทัดเทียมผู้ชายทุกๆ ด้าน และเป็นไปในทิศทางที่ไม่สร้างสรรค์สังคม เช่น เสพเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ สูบบุหรี่ เที่ยวสถานเริงรมย์หรือการมีเพศสัมพันธ์ก่อนการสมรส ฯลฯ
จากสภาพความรุนแรงดังกล่าวนี้ ถ้าหากไม่สามารถทำให้เกิดความเข้าอกเข้าใจกันได้อีกแล้ว ก็จะต้องมีการหย่าร้างเกิดขึ้น ซึ่งมีมากถึง 50 เปอร์เซ็นต์ทีเดียว ด้วยเหตุนี้นักจิตวิทยาหลายๆ ท่านได้ให้เหตุผลชี้แนะว่า การหย่าร้างน่าจะเป็นผลมาจากการที่สามีภรรยาขาดความอดทนซึ่งกันและกัน ไม่มีการเสียสละและไม่รู้จักการให้อภัยกัน ที่เป็นเช่นนี้เพราะ การที่มีคนมาอยู่ร่วมกันมากกว่าหนึ่งคนขึ้นไป ย่อมต้องมีเรื่องกระทบกระทั่งกันเกิดขึ้น ถ้าทั้งสองคนได้มีการใคร่ครวญถึงเหตุผลต่างๆ เป็นอย่างดีร่วมช่วยกันแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้น เชื่อแน่ว่าการหย่าร้างจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน สำหรับผลเสียของการหย่า นอกจากจะทำให้เกิดปัญหาระหว่างสามีภรรยาแล้ว ในครอบครัวที่มีบุตรจะทำให้บุตรมีปัญหาอีกด้วย จากรายงานของศูนย์วิจัยครอบครัว มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษพบว่า เด็กที่มาจากครอบครัวที่มีการหย่าร้าง จะมีปัญหาไปตลอดชีวิต เด็กเหล่านี้จะกระทำผิดและมีปัญหาทางพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม มากกว่าเด็กมาจากครอบครัวที่มีพ่อและแม่ อย่างไรก็ตามพฤติกรรมต่างๆ ของเด็กจะไม่เหมาะสมแค่ไหนยังขึ้นอยู่กับช่วงอายุของเด็กในขณะที่พ่อแม่หย่าร้างกัน โดยเด็กอายุ 12-15 ปี จะได้รับผลกระทบที่เลวร้ายที่สุด รองลงมาก็เป็นช่วงก่อนวัยเรียน
จากการศึกษาเด็ก 17,000 คน ในอังกฤษและนิวซีแลนด์ พบว่า เด็กจากครอบครัวที่หย่าร้าง จะออกจากบ้านในช่วงอายุน้อยๆ กล่าวคือ เด็กจากครอบครัวหย่าร้าง ประมาณ 45 เปอร์เซ็นต์ จะสมรสเมื่ออายุ 20 ปี ในขณะที่เด็กที่มีอายุเท่ากันจากครอบครัวที่มีพ่อและแม่จะสมรส เมื่ออายุ 20 ปีเพียง 15 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ที่เป็นเช่นนี้เนื่องจากเด็กที่มาจากครอบครัวหย่าร้าง จะขาดความอบอุ่น จึงต้องหาผู้ที่จะให้ความรักความเข้าใจและความอบอุ่นกับตนเอง เพื่อทดแทนสิ่งเหล่านี้จากพ่อแม่นั่นเอง นอกจากนี้ผลกระทบที่เกิดจากการหย่าร้างของพ่อแม่ จะเป็นกับลูกที่มาจากครอบครัวที่ร่ำรวยหรือพ่อแม่อยู่ในวงสังคมชั้นสูง มักจะเป็นปัญหารุนแรงค่อนข้างมาก โดยลูกจะประชดชีวิตด้วยการหนีออกจากบ้าน หรือติดยาเสพติดหรือมั่วสุมทางเพศในที่สุด การหย่าร้างเป็นปัญหาที่สามารถแก้ไขได้ ถ้าหากคู่สมรสจะได้พยายามมาปรองดองกัน โดยยึดผลประโยชน์ของลูกเป็นสำคัญ การกระทำเหล่านี้มิใช่จะเกิดเฉพาะครอบครัวตนเองเท่านั้น แต่ก่อให้เกิดผลดีต่อสังคมและประเทศชาติด้วย เนื่องจากช่วยลดปัญหาสังคม ที่จะเกิดจากเยาวชนที่มาจากครอบครัวที่ขาดความอบอุ่นนั่นเอง